اثرکار خالصانه

امام صادق(ع) در مورد اصحاب رقیم چنین بیان فرموده است:
روزی سه نفر در غاری که در کنار کوه بود مشغول عبادت بودند. طوفان شدیدی بروز کرد، ناگهان سنگی بسیار بزرگ از بالای کوه غلطید و جلوی آن غار را گرفت، به طوری که اصلاً روزنه‌ای به بیرون دیده نمی‌شد. آنان در پشت سنگ در میان تاریکی وحشت‌زا زندانی شدند و به هم گفتند: کسی از حال ما اطلاع ندارد و به هیچ وجه نمی‌توانیم از اینجا نجات پیدا کنیم ناچار تسلیم مرگ شویم.
یکی از آنها گفت: «عوامل مادی عاجز از آن است که ما را از این زندان خطیر خلاص کند، شایسته است هر یک از ما اگر عمل نیکی داریم آن را در پیشگاه عظیم پروردگار شفیع قرار دهیم تا شاید خدای قادر و مهربان ما را نجات دهد، چون او هم به حال ما آگاه است و هم مهربان است و هم توانایی دارد.» هر سه قبول کردند و بنا شد از این راه برای نجات خود استفاده کنند.